De kunst van het loslaten

Zuster Celine, een van de leden van het Provinciaal Bestuur, beschrijft wat loslaten voor haar betekent en wat het brengt.  

Ieder leven staat in het teken van loslaten. Dat begint al direct na de geboorte en gaat door totdat we het leven zelf loslaten, of het leven ons. In de tussentijd is loslaten ook steeds aan de orde. Dat het zo’n levensthema is, betekent niet dat het eenvoudig is. Integendeel: loslaten is moeilijk – of liever gezegd – het kost ons moeite. Dat is zo op persoonlijk vlak als het bijvoorbeeld gaat om het verlies van leeftijdsgenoten en verlies van gezondheid. Ook gaat het op voor ons religieuze leven. Als zusters hebben we heel wat moeten loslaten. We hadden misschien andere verwachtingen over gemeenschap, over bidden, over ons samenzijn als Zusters van Liefde. Wellicht hadden we gedachten over God en geloof die we hebben moeten herzien, waarin we iets hebben moeten loslaten.

Loslaten maakt vrij

We associëren loslaten vaak met die eerste emotie van ‘niet fijn of zelfs pijn’. Ook het ‘moeten’ in het loslaten kan pijnlijk zijn. We lijden aan de gedachte dat het leven ons dwingt om los te laten. Dat het zich als het ware buiten onszelf afspeelt. Toch kan loslaten ook veel moois brengen. Denk daarbij aan vrijheid, zelfstandigheid en regie over ons eigen leven. En aan de waarde en betekenis van overgave. In de overgave komt een nieuwe weg open te liggen, van liefde, ontspanning en verbondenheid. Loslaten kan dan bevrijdend werken: je laat de spanning in je lichaam en geest los. Je maakt je vrij.

Vrijheid en moed

In de loop der jaren heb ik van medezusters uitspraken gehoord die me op het spoor zetten van loslaten en overgave. Meer dan eens heeft dat grote indruk op me gemaakt. Ik noem er een paar: ‘Het is goed zo’, ‘Ik accepteer het’, ‘Het is zoals het is en ik kan er vrede mee hebben’, ‘Ik stop de weerstand in mijn hoofd en accepteer de werkelijkheid’, ‘Ik erken dat ik hier geen invloed meer op heb’.

Ieder van ons komt op een punt in haar leven waarop we iets of iemand los moeten laten. Omdat het leven zelf dit vraagt of omdat we anders niet verder kunnen gaan. Loslaten is voor mij een leerschool geworden om niet te blijven hangen in het verleden en om positief de toekomst tegemoet te kunnen zien. Loslaten is voor mij meebewegen met wat het leven van je vraagt en daarop durven te vertrouwen. Vanuit deze gedachten wens ik u de vrijheid en de moed toe om los te laten.