Grote en kleine heiligen in herinnering
Allerheiligen is het feest van alle heiligen. Daar zijn grote namen bij en heiligen die niemand meer kent. Het is ook het feest van de kleine heiligen die je heel goed hebt gekend, omdat het gaat om mensen die in hun leven iets van God zichtbaar hebben gemaakt: een medezusters, een zus of een oom, een lieve vriendin. Die mensen zijn voor ons heiligen. Als we onze geliefde overleden heiligen in herinnering roepen en bij de naam noemen, vallen Allerheiligen en Allerzielen samen.
Het is herfst. De bladeren vallen van de bomen. Nog wat nachtvorst, een stevige storm en het grootste deel van de bomen zal kaal zijn. De vergankelijkheid is voelbaar en zichtbaar, niet alleen in de natuur, maar ook onder ons. Bij het feest van Allerheiligen dacht ik aan Theresia van Lisieux. Toen zij zalig werd verklaard, merkte een van haar medezusters op: “Theresia zalig? Ze heeft niets buitengewoons gedaan.”
De maandag na Allerheiligen vierden we Allerzielen, een feest van verbondenheid. We voelen ons verbonden met wie van ons zijn heengegaan. tijdens hun leven hoorden ze bij ons en ook nu, na hun overlijden, horen ze bij ons. Er zijn gevoelens die door de dood niet veranderen en niet verdwijnen. Wij hebben hen gekend: onze familie, onze medezusters, onze vrienden. We hebben ons leven met hen gedeeld.
Onze overleden dierbaren hebben hun weg al voltooid en hun bestemming bereikt. Omdat we geloven in een God die liefde is, wiens naam is “Ik zal er zijn’, durven we ons in vertrouwen aan Hem over te geven. We geloven dat het leven niet eindigt met de dood; het gaat door, al weten we niet hoe.
Maar we zijn ook mens; als we een dierbare moeten missen, is dat een groot verdriet. Het is niet eenvoudig om iemand die je nabij is los te moten laten. Die pijn draag je met je mee, als gevoel en als herinnering. Een tijd lang wordt dit verdriet een deel van je leven. Om de dood te verwerken en verlies een plaats te kunnen geven, hebben we elkaar nodig. En God.
Allerheiligen is het feest van alle heiligen. Daar zijn grote namen bij en heiligen die niemand meer kent. Het is voor mij ook het feest van de kleine heiligen die je heel goed hebt gekend, omdat het gaat om mensen die in hun leven iets van God zichtbaar hebben gemaakt: een medezusters, een zus of een oom, een lieve vriendin. Die mensen zijn voor ons heiligen. Als we onze geliefde overleden heiligen in herinnering roepen en bij de naam noemen, vallen Allerheiligen en Allerzielen samen.
