Geloven in en vertrouwen op de toekomst zit in onze ziel. Is gegrift in ons hart en verankerd voorbij de horizon. We leven vanuit het goede, zelfs met een hoofdletter: God. Ook in deze tweede coronagolf, gaan we samen verder vol hoop en vertrouwen. “Hoop is het geloof dat het goed komt. Liefde is het vertrouwen dat het goed is.”
Op de www.brabantserfgoed.nl staat een artikel over Zusters van Liefdie die naar ‘de missie’ gingen. Over de cultuurshock die dat met zich meebracht maar ook over de warme gastvrijheid die wereldwijd werd ervaren. Lees het hier: https://www.brabantserfgoed.nl/page/11800/zusters-van-liefde-van-tilburg—missie-en-cultuurshock
Op deze foto: de kapel en het woonhuis van de Zusters van Liefde van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid in Padang, Indonesië
Recent was het kunstwerk De Zusters van Staal onderwerp van een blog, waarvoor ook de kunstenares geïnterviewd werd. Lees het hier: https://www.kunstlocbrabant.nl/nieuws/blog-stalen-zusters-in-tijden-van-een-pandemie-6082.
De foto is van fotograaf Adam Saint.
Op zondag 21 juni werd het Geloofsgesprek (KRO/NCRV) o.l.v. Leo Fijen rechtstreeks uitgezonden vanuit de kapel van de Zusters van Liefde in Tilburg. Peter van der Weijde is pastoor in Sneek en 25 jaar priester. Hij wil bij zijn jubileum op Vaderdag een ode brengen aan de zusters van liefde uit Tilburg. Zij hebben in Friesland jarenlang hun beste krachten gegeven aan gezinszorg en onderwijs en daarmee als ´moeders´ hele generaties Friezen opgevoed. Hij en Peter van der Weijde ontmoeten in Tilburg zuster Christellla Temmink, zuster Bernadette Oostveen, zuster Celine Welten, zuster Thea Kortendijk en zuster Dorine Drost die in Friesland gewerkt hebben en hun leven gegeven hebben aan dit werk van barmhartigheid. Ze vertellen ook hoezeer het coronavirus bij hen heeft toegeslagen. Maar liefst 12 medezusters verloren het leven en moesten in eenzaamheid sterven. Het enige wat de zusters konden doen was bij de uitvaart een 1,5 mtr-erehaag vormen naar de begraafplaats achter het klooster. Bekijk hier de uitzending.
Deze coronatijd vraagt veel van ons allemaal. Er zijn momenten van pijn en verdriet maar ook van plezier en levensvreugde. Lees hier de blog van zr. Celine.
“De wereld staat voor een ongekende uitdaging en is nu in de greep van een pandemie, die onze menselijke familie zwaar op de proef stelt.” Woorden van paus Franciscus in zijn ‘Urbi et orbi’ op Paasmorgen. In een ongelofelijk korte tijd heeft het zeer besmettelijke coronavirus zich over de hele wereld verspreid. Ook medezusters zijn besmet geraakt. Een aantal van hen is in eenzaamheid gestorven. We hebben geen afscheid van hen kunnen nemen. Niet naast hen kunnen zitten om samen nog wat te praten of te bidden. Geen hand om vast te houden, geen arm om elkaar heen. Wat een verdriet. Toch heeft dat verdriet ons niet verslagen.
Medezusters vormden langs het pad naar het kerkhof een erehaag. Onze pastores wisten voor iedere overleden zuster een persoonlijke viering te verzorgen. Indrukwekkend en ontroerend. Het heeft ons goed gedaan. We blijven onze medezusters missen, maar mogelijk heeft onze wijze van afscheid nemen ons ook een beetje kunnen helpen om het verdriet te dragen en verwerken.
Op datzelfde pad kun je zien hoe de natuur in deze meimaand weer in volle bloei staat. Te midden van alles wat er gebeurd is en wat nog gaande is, kunnen we toch weer oog hebben voor wat de natuur ons laat zien en horen. Onze kloostertuin staat vol prachtige bomen en bloeiende struiken. Merels en lijsters zingen hun mooiste lied. Als je goed luistert, hoor je op de achtergrond een andere merel of lijster antwoord geven, veilig vanuit een eigen stukje wereld, op een tak of in de haag. Er wordt wel gezegd dat de vogels met hun lied de schoonheid van de Schepping bejubelen. Mooi is het in ieder geval, want al die toonsoorten en rustpauzen lijken feilloos op elkaar aan te sluiten. Wie aandachtig luistert naar de vogels, kan zomaar overvallen worden door een gevoel van eenheid en van schoonheid.
Zo stappen we soms van pijn naar vreugde, van somber verdriet naar zonnig plezier. Soms zijn het maar hele kleine momenten, maar ieder moment telt. Ik wens u allen zo’n moment toe, waarin u even alle zorgen en verdriet opzij kunt zetten en op kunt gaan in wat vlakbij ons zingt van levensvreugde.
Een muzikaal gelegenheidsgezelschap dat normaal gesproken langs de route speelt bij de Tilburg Ten Miles (hardloopevenement) om de lopers te stimuleren, bracht 19 april een muzikale verrassing in de kloostertuin van de zusters. Dat was genieten voor veel zusters, hartelijk dank voor dit initiatief – dat mede dankzij zr. Anny de Jong tot stand is gekomen.
 |
KvK 74867881 |