“Na even wennen zingen ze wel”

Het juninummer van het blad Zusters is uit. Met nieuw leven in de volière, de borduurhobby van zr. Thea, een interview met Ibrahim en andere lezenswaardige informatie. Wilt u een exemplaar ontvangen of het blad in gesproken vorm? klik dan hier of bel het secretariaat Provincialaat, tel. 013 – 5433196.

Blog: Dankbaarheid

Het ging zr. Marie-Thérèse, provinciaal overste, de laatste maanden niet voor de wind. Haar eigen gezondheid baarde grote zorgen, de gezondheid van de zusters die door corona getroffen werden bracht veel verdriet. Het gemis aan persoonlijk contact, een verhuizing…allemaal zaken die je niet in de koude kleren gaan zitten. Maar het warme welkom in haar nieuwe onderkomen, de voorzichtige versoepeling van maatregelen waardoor weer wat persoonlijk contact mogelijk is; het stemt haar tot dankbaarheid. Dit keer illustreert zij dat graag in de vorm van een gedichtje:

Zo dankbaar

die vogeltjes

na wat water

in hun bekje

hun kopje omhoog

naar de hemel toe

zo dankbaar

voor een druppel water

is een godsgeschenk

 

Gedicht van Annie Van Hees, België, gedichtenstad.nl

Vandaag in de pers: Voortbestaan kloosters bedreigd

Het coronavirus eist een hoge tol in kloosters overal in Nederland, zo staat vandaag in de Brabantse dagbladen te lezen. Lees hier het hele artikel.

“Bidden is thuiskomen”: Leo Fijen bij zusters in Tilburg

Leo Fijen, bekend als presentator van o.a. Geloofsgesprekken op tv en als schrijver, was vandaag te gast bij de Zusters van Liefde in Tilburg. Elke maandag wordt bij hen via het interne tv-kanaal ‘de week geopend’, met gebed en mededelingen. Dit keer was Leo Fijen gastspreker en sprak hij vanuit de Kapel alle zusters zeer toepasselijke en bemoedigende woorden toe. “Bidden is thuiskomen” vertelde hij onder andere, “en thuiskomen is weten dat je er niet alleen voor staat. Dat we allemaal geliefde kinderen van God zijn en verbonden met elkaar. Als je bidt, weet dan dat je altijd deelt in het leven. In het leven van andere zusters, van familieleden, van andere gelovigen. Bidden is verbondenheid.”

Blog: Moment van levensvreugde

Deze coronatijd vraagt veel van ons allemaal. Er zijn momenten van pijn en verdriet maar ook van plezier en levensvreugde. Lees hier de blog van zr. Celine.

 

“De wereld staat voor een ongekende uitdaging en is nu in de greep van een pandemie, die onze menselijke familie zwaar op de proef stelt.” Woorden van paus Franciscus in zijn ‘Urbi et orbi’ op Paasmorgen. In een ongelofelijk korte tijd heeft het zeer besmettelijke coronavirus zich over de hele wereld verspreid. Ook medezusters zijn besmet geraakt. Een aantal van hen is in eenzaamheid gestorven. We hebben geen afscheid van hen kunnen nemen. Niet naast hen kunnen zitten om samen nog wat te praten of te bidden. Geen hand om vast te houden, geen arm om elkaar heen. Wat een verdriet. Toch heeft dat verdriet ons niet verslagen.

Medezusters vormden langs het pad naar het kerkhof een erehaag. Onze pastores wisten voor iedere overleden zuster een persoonlijke viering te verzorgen. Indrukwekkend en ontroerend. Het heeft ons goed gedaan. We blijven onze medezusters missen, maar mogelijk heeft onze wijze van afscheid nemen ons ook een beetje kunnen helpen om het verdriet te dragen en verwerken.

Op datzelfde pad kun je zien hoe de natuur in deze meimaand weer in volle bloei staat. Te midden van alles wat er gebeurd is en wat nog gaande is, kunnen we toch weer oog hebben voor wat de natuur ons laat zien en horen. Onze kloostertuin staat vol prachtige bomen en bloeiende struiken. Merels en lijsters zingen hun mooiste lied. Als je goed luistert, hoor je op de achtergrond een andere merel of lijster antwoord geven, veilig vanuit een eigen stukje wereld, op een tak of in de haag. Er wordt wel gezegd dat de vogels met hun lied de schoonheid van de Schepping bejubelen. Mooi is het in ieder geval, want al die toonsoorten en rustpauzen lijken feilloos op elkaar aan te sluiten. Wie aandachtig luistert naar de vogels, kan zomaar overvallen worden door een gevoel van eenheid en van schoonheid.

Zo stappen we soms van pijn naar vreugde, van somber verdriet naar zonnig plezier. Soms zijn het maar hele kleine momenten, maar ieder moment telt. Ik wens u allen zo’n moment toe, waarin u even alle zorgen en verdriet opzij kunt zetten en op kunt gaan in wat vlakbij ons zingt van levensvreugde.

Muzikale verrassing

Een muzikaal gelegenheidsgezelschap dat normaal gesproken langs de route speelt bij de Tilburg Ten Miles (hardloopevenement) om de lopers te stimuleren, bracht 19 april een muzikale verrassing in de kloostertuin van de zusters. Dat was genieten voor veel zusters, hartelijk dank voor dit initiatief – dat mede dankzij zr. Anny de Jong tot stand is gekomen.

 

 

Veelkleurige verrassing voor zusters

Op de zonnige middag van 19 april werden de zusters en zorgprofessionals in Mater Misericordiae aan de Oude Dijk verrast met een mooie, spontane actie: een hart onder de riem met stoepkrijt en bloemen. ‘Lieve zusters & verzorgers, heel veel sterkte en liefs’ verscheen veelkleurig op de parkeerplaats voor het verzorgingshuis. Pia van den Berg en Carine van Vugt, die de zusters kennen van eerdere projecten (Stadstraat013, Verhalis): bedankt voor jullie betrokkenheid en lief gebaar!

Zalig Pasen

De Zusters van Liefde wensen iedereen een Zalig Pasen. Weliswaar zonder gezamenlijk samenzijn of vieringen, maar wel met een sterk gevoel van verbondenheid en saamhorigheid. Onze gedachten en gebeden gaan uit naar iedereen die op welke wijze dan ook getroffen is door het coronavirus

Een golf van saamhorigheid

Als de onheilspellende coronacrisis op enig moment achter ons ligt, laat er dan – naast het intense verdriet om alle slachtoffers – één ding zijn dat we niet vergeten: de overweldigende golf van hulp en steun die door ons land rolt. Een golf van saamhorigheid, zo mogen we het wel noemen.

Lotte Jensen, hoogleraar literatuur- en cultuurgeschiedenis, schreef deze week in de krant: “Rampen maken geen onderscheid naar afkomst of religie of sekse”. En: “Dat je allemaal in hetzelfde schuitje zit, zorgt voor saamhorigheid en bereidheid om elkaar te helpen.” Dat is precies wat we nu zien gebeuren. We moeten afstand tot elkaar houden, maar ondanks dat zoeken we op allerlei manieren verbinding.

Muzikanten musiceren bij verzorgingshuizen om de bewoners wat verlichting te brengen in deze stille tijd. Koks bereiden maaltijden voor mensen die hun huis niet uit kunnen. Duizenden zorgmedewerkers zetten zich dag en nacht in om de vele zieken te verzorgen en te ondersteunen. Priesters, dominees, pastorale werkers verzorgen vieringen in lege kerken en kapellen die door middel van videokanalen gevolgd worden en die troost en hoop bieden. Onze paus Franciscus gaf de wereld de zegen Urbi et Orbi in een prachtige meditatieve viering, waarin hij ieder van ons liet nadenken over de woorden uit het evangelie: “Wees niet bang, God zorgt voor ons.” Ook in deze onrustige periode in de hele wereld.

Zo gaat het ook in Tilburg, Arnhem en Heeten, waar bijna al onze zusters wonen. Zusters maken elkaar blij met een mooi artikel of een boek. Briefjes en kaartjes gaan heen en weer. De contactpersonen en mantelzorgers zorgen voor bijna alles wat we nodig hebben. De bel gaat en er worden viooltjes afgegeven of tulpen. Het pastorale team zorgt voor een prachtige, inspirerende tekst. In de binnentuin van Mater Misericordiae laat een groepje jonge mensen vrolijke muziek horen.

Geen gezamenlijke koffie, geen maaltijd samen en geen vieringen in de kapel. Wel zieke zusters, zusters die besmet zijn en zusters die zijn overleden. Maar gelukkig dus ook een heel sterk gevoel van verbondenheid. Dát houdt ons op de been.

Mede namens mijn collega’s van het Provinciale bestuur Marie-Thérèse en Celine wil ik graag onze medewerkers bedanken die in deze moeilijke periode trouw en hard voor ons werken, zowel in Tilburg, Arnhem als in Heeten. Ook veel dank aan alle zusters die gehoor geven aan de regels die er momenteel zijn, ook al zijn ze niet altijd makkelijk om na te leven. We weten samen dat in deze tijd regels wel noodzakelijk zijn.

Ik wens ieder van u een stemmige Goede Week toe en een Zalig Pasen. Geen vieringen in de kapel, maar wel Goede Week- en Paasvieringen op de televisie.

Zr. Mariëtte Kinker

‘We hebben hier geen woorden meer voor’

Tien Zusters van Liefde zijn al aan het coronavirus overleden. “We hebben hier geen woorden meer voor” zegt Judith de Raat – bestuurssecretaris van de congregatie – vandaag in het Brabants Dagblad. Lees hier het hele artikel.